Puszek.

Poco?
filuterną, cholernie seksowną.
jak sobie teraz przypomniała, zostały w sypialni, tej samej, w której oknie widziała ciemną
– Posłuchaj, mogę to powtarzać w kółko – stwierdził. – Co nie zmieni wydarzeń. Nie
Bentz zerknął na zegarek. Dziesięć po siódmej. Do sali od pięciu minut nikt nie wszedł.
wolność. – Trzeba mu przyznać, że się skrzywił, choć zaledwie odrobinę. – Uważała, że ty
Czekałam. A potem jechałam za nią i dopilnowałam, żeby miała wypadek. – Rozkoszowała
– No tak, ale była mocno pokiereszowana.
dziwny, niesamowity dźwięk.
nie. Przejdzie przez całe cholerne patio normalnie, krok po kroku, choćby miał paść trupem.
półtora kilometra od restauracji, w której wcześniej się z nią spotkałam. Znamy się od lat i
– Dzięki Bogu!
awanturował. Sądząc po wydeptanej trawie na jego części podwórka, nie było to nowe
żeby ukryć uśmiech.

- Głodna? - spytał Diaz, zanim jeszcze wyjechali z Boise. Milla
- Nie. To mój prywatny wybór. Poszukiwacze są ważniejsi niż
- No to chyba chodzi o Virgila - odezwał się w końcu. - Nie żyje.
Miejscowy bank był nieczynny od trzynastej do czternastej, bo i
Młody człowiek chrząknął ponownie, rzucając niepewne
niedostępny. Miała ochotę go udusić. Czemu nie zostawił chociaż
nosi ślady włamania. Nie musiała być detektywem, by stwierdzić, że
imprez towarzyskich. Cóż, albo Gallagher wyjechał z miasta, albo
Czy naprawdę chciała już lecieć do domu, ryzykując kompletne
- Co robisz?
zamknęła również te drzwi za sobą. Wtedy wybrała numer telefonu
- Proszę mi pomóc - powiedziała Roberta niskim, schrypniętym
- Wiesz, że tak jest, mamo. Powiedzieliśmy głośno prawdę, ale
dni, jest lekarzem, ma pacjentów i harmonogram zabiegów. Jasne. A
tylko jedno małe okienko i komin z surowych kamieni.